พรุ่งนี้แล้วดิ ...

วันวาเลนไทน์กำลังจะผ่านมาอีกครั้งแล้ว ...
รายการทีวีก็กระหน่ำถ่ายทอดเรื่องราวของความรักกันเข้าไป

รายการ You know me a little go ทาง ITV เมื่อค่ำนี้ก็เหมือนกัน
ถ่ายทอดเรื่องราวความรักของพี่นภ พรชำนิ (กรี๊ดดดดดดดดดดดดด!!) ให้ได้อิจฉาตาร้อนผ่าวๆไปตามๆกัน
อิจฉาเพลินที่สุด .. !! >_<

จะมีอะไรที่ดีไปกว่า .. ไปกว่าสายตาของเธอ ที่มีแต่ความเข้าใจเสมอให้กับฉัน
จะมีอะไรที่ดีกว่านี้ หากเรามีหัวใจให้กัน นานเท่านาน ไม่มีวันที่ฉันจะเปลี่ยนใจ ..

อ่าวๆ นอกเรื่องแล้วกรู นึกถึงเพลงนี้ขึ้นมาได้ไงวะ .. (เพลงคงเดิม ของพี่โต๊ะ วสันต์)

คือจะบอกว่า .. มันคงไม่มีอะไรที่ดีไปกว่าการที่เราได้มั่นใจในตัวใครสักคนนึงว่าเค้าจะอยู่กับเราไปจนชั่วชีวิต
ซึ่งต่างฝ่ายต่างรู้สึก .. อย่างงี้ .. มันเยี่ยมที่สุดเลย ... กิ๊บกิ้วววววว !!

อยากรู้ความรู้สึกของคนที่เค้าได้มั่นใจในตัวของกันและกัน จังเลยอ่ะ .. ^____^

ความรักนี่เป็นเรื่องที่ดีเนอะ ..

อ่า.. ตอนเด็กๆ เคยได้ยินที่มาของความรัก มาต่างๆนานา ..
ทางฝั่งฝรั่ง เค้าก็ว่า .. การที่คนสองคนรักกัน เพราะมีกามเทพแผงศร ให้คนทั้งสองรักกัน ..
ทางญี่ปุ่น (อ่านจากการ์ตูน) เค้าก็ว่า คนเราเกิดมาจะมีด้ายแดงผูกที่นิ้วก้อยข้างซ้าย ซึ่งปลายอีกข้างหนึ่งก็จะผูกติดอยู่กับคู่ของเรา ไม่ว่าจะอยู่ห่างไกลกันแค่ไหน ซักวันก็จะได้มาพบกัน ..

ตอนนี้กะลังมองไปที่นิ้วก้อยข้างซ้ายของตัวเองอยู่ ..
พลางคิด มันจะมีปลายทางป๊ะหว่า ..
แล้วเราจะรู้ได้ไง .. ว่านี่คือคนที่ผูกด้ายเส้นเดียวกะเราฟระ
ใช้กล้องชัตเตอร์ถ่ายดูจะรู้ป๊ะวะ ??





ว่าแล้วก็เข้าเรื่อง บุพเพสันนิวาส ซะเลย
เรื่องนี้คอนเฟิร์มว่ามีจริงมาแล้วหลายราย
ไม่ว่าจะเป็นคนใกล้ตัว พี่สาวที่ชมรม อิอิ แล้วก็สื่อภาพยนตร์หลายเรื่องทีเดียว

มีในภาพยนตร์หลายเรื่องทีเดียว ที่พยายามจะสื่อว่าคนที่เดินสวนกันไปมาบนถนน
แต่แล้วในที่สุด .. ก็มารักกัน โดยมีรูปถ่ายเป็นพยาน ..
ประมาณว่าพระเอกยืนถ่ายรูปกะกลุ่มเพื่อน แต่ในภาพนั้นถ้าสังเกตดีดี
ก็จะเห็นนางเอกเป็นอะไรที่อยู่ในหลืบ เป็นแบคกราวด์ให้พระเอก อะไรประมาณเนี่ย
(เห็นมาหลายเรื่องอยู่ ...)

..สุดท้าย .. อยากจะถามรักเป็นเช่นใดกันเล่า รักเป็นเช่นใดหนอ
ถาม..ใครไม่มีใครตอบ แค่อยากจะรู้ว่ารักเป็นเช่นใด