ไอ้หมีกลับบ้าน

นี่คือ ..หมี ..



หมี .. คือขวัญใจของชาว TRM แห่ง Freewill Solutions เลยก็ว่าได้
หมีเข้ามาอยู่ที่ฟรีวิลล์ตั้งแต่ตุลาคม 2548 เข้ามาในโปรเจค TRM เป็นโปรเจคแรก
และก็เป็นโปรเจคสุดท้ายของมันเช่นกัน

ตอนแรกหมีอยู่ที่ชั้น 28 ของตึกลุมพินีทาวเวอร์
อาศัยพื้นที่โต๊ะของฮะนึ๋งเป็นที่แอบอิงตามบริเวณใกล้ๆกะจอคอมพ์
ต่อมาช่วงเดือนมิถุนายน 2549 หมีได้ย้ายตามโปรเจค TRM ไปอยู่ชั้น 31
แล้วก็สถิตอยู่ในชั้นนั้นที่โต๊ะของฮะนึ๋งเรื่อยมาจนถึงวาระสุดท้ายของฮะนึ๋งผู้เป็นเจ้าของที่ที่มันแอบอิงอยู่ มันจึงได้ติดตามฮะนึ๋งกลับมาอยู่ที่บ้าน และอาจจะได้ตามฮะนึ๋งไปต่างประเทศด้วยถ้ายังมีพื้นที่ในกระเป๋าว่างอยู่

ตลอดระยะเวลาที่มันอยู่ที่ฟรีวิลล์ หมีได้สร้างสีสันมากมายให้กับคนในแผนก TRM
ด้วยความสามารถเฉพาะตัวที่มันมีอยู่ คือ การที่มันขี้ออกมาเป็นกระดาษทิชชู่ได้
ดังนั้นมันจึงได้รับความนิยมในการเป็นคนดูแลกระดาษทิชชู่

แต่มันทำหน้าที่นี้ได้ไม่นาน มีหลายคนได้ค้นพบความน่ารักของมัน
ด้วยการจับมันมาแปลงร่างต่างๆนานา ถอดเอาหัวยัดเข้าไปในตัวมันบ้างล่ะ
ไม่ก็เอากระดาษมาพันหัวมันเล่นบ้างล่ะ บางรายเอากระดาษมาหุ้มเท้ามันให้ดูเหมือนเป็นหมีเข้าเฝือกบ้างล่ะ
บางรายก็เอาทิชชู่มาแปะที่ตาหมีให้เหมือนโจรสลัดบ้างล่ะ

นอกจากนั้นเวลาที่พี่ฝนมาแจกดอกไม้ให้กับคนที่แผนก TRM หมีจะเป็นที่ฝากดอกไม้ไว้ได้
โดยให้มันคาบไว้ที่ปาก บางทีเวลาจะกลับบ้านฮะนึ๋งหาที่เก็บหูฟังซาวเบาท์ไม่ได้ ก็เลยวางไว้ที่หัวมันนั่นล่ะ
ซึ่งมันช่างพอเหาะพอดีอะไรเยี่ยงนี้

ยังไม่พอ พี่ๆหลายๆคนก็ชอบมาระบายอารมณ์กับมัน แก้เครียดได้ดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งพี่อ๊อด
ท่าทางจะเครียดอยู่มากทีเดียว จับมันเป็นเล่นอย่างเมามันส์

หมียังเคยไปห้อยต่องแต่งบนต้นคริสต์มาสของชั้น 31 เป็นของตกแต่งต้นคริสต์มาสในช่วงเทศกาลอีกด้วย

แต่มีเรื่องนึงที่หมีดีใจที่สุด ก็คือการที่ด๊อกเตอร์มาตบหัวมันเบาๆ ตอนมาที่ชั้น 31 หมีตื้นตันใจอย่างมาก ..

จนกระทั่งถึงวันสุดท้าย 26 มกราคม 2550 เวลาประมาณสามทุ่ม
หมีได้ร่ำลาเพื่อนๆ พี่ๆ ในแผนกบางคนที่ยังอยู่ตอนสามทุ่ม
และทุกท่านก็ได้บ๊าย บายให้กับหมี เป็นการอำลา เช่นกัน

หมีและฮะนึ๋งต้องไปแล้ว .. ถึงแม้ว่าจะไม่ได้อยู่ที่ฟรีวิลล์อีก
แต่หมีและฮะนึ๋งก็จะไม่ลืมความทรงจำ และวันเวลาดีดีในช่วงนั้นเลย

ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่หมีและฮะนึ๋งได้รับจากฟรีวิลล์
โดยเฉพาะมิตรภาพดีดีที่ฮะนึ๋งและหมีจะไม่มีวันลืมเลย

^___________^


ปล๑. ขอบคุณเจนที่ให้หมีเป็นของขวัญวันเกิดเราในคราวนั้นอ่ะ
ปล๒. ขอขอบคุณตูน แก้ว ออย ต้น แบงค์ นุ กิ๊บ จูน โจ พี่แอ๋ม พี่หยิน พี่ต๋ง พี่ตูน พี่กล พี่อ๊อด พี่อ้อม พี่ขิง พี่ติ่ง พี่รอง พี่ปุ๊ก พี่จิ๋ว พี่เป้ พี่แจ๊ค พี่แป้ง พี่ยุ้ย พี่ยาคูลท์ มากๆเลยงับ