Thursday, February 01, 2007

Binded Heart

นี่คือประสบการณ์ทั้งหมดที่ผ่านมาในชีวิตการทำงานของข้าพเจ้าในช่วงแรก
ตั้งแต่ 18 เมษายน 2548 ถึง 31 มกราคม 2550 ไม่อาจจะเล่ามาเป็นเรื่องราว เป็นฉาก เป็นตอนได้
แต่เรื่องราวที่ผ่านมาทั้งหมดต่างมีบทสรุปของมันเอง เป็นความรู้สึกต่างๆเหล่านี้


  • สุข
    เกิดหลายครั้งหลายครา จนไม่สามารถนับได้
  • ทุกข์
    ส่วนใหญ่เกิดตอนเจอปัญหาที่ไม่รู้จะแก้อย่างไร
  • เศร้า
    เกิดตอนเมื่อรู้สึกว่าจะมีพี่ และเพื่อนร่วมงานจะออกจากบริษัท
  • ตื่นเต้น
    เมื่อได้ไปทำงานยังไซต์งานต่างๆ รวมทั้งต่างจังหวัด รวมทั้งไป outing ชายทะเล และได้รับรางวัลเตารีดไฟฟ้าในงานเลี้ยงปีใหม่ปี 2549
  • ง่วง
    ตอนไปที่ทรูคืนหนึ่ง อยู่ยันเช้า
  • ชอบ
    ชอบหลายๆอย่าง ชอบบรรยากาศการทำงานที่นี่ รวมทั้งเพื่อนๆพี่ๆร่วมงานทั้งหลาย
  • ไม่ชอบ
    ในการทำงานบางอย่าง แต่ตอนหลังก็เข้าใจ
  • รำคาญ
    นิสัยบางอย่างของคนบางคน ทำให้รู้สึกรำคาญมากในช่วงแรก แต่หลังมาเริ่มชิน และไม่น่ารำคาญเท่าช่วงแรก
  • เบื่อ
    เบื่องานบางอย่าง บางช่วง เมื่อไรจะเสร็จ เช่น รีพอร์ท
  • เซ็ง
    บางครั้งไม่มีอารมณ์ทำงานเท่าไร ปัจจัยน่าจะมาจากการพักผ่อน และปัญหาภายนอกรุมเร้า
  • หิว
    ตอนกลางวันกินข้าวเที่ยงกันเกือบบ่าย เลยหิวบ้างบางวัน บางวันหิวข้าวเย็นแทนเลยต้องลงไปซื้อหมูปิ้งกิน
  • อิ่ม
    เมื่อกินข้าวเสร็จแล้วก้ออิ่ม บางครั้งอิ่มจังตังอยู่ครบ แล้วแต่ดวง และอารมณ์ของพี่ๆที่เป็นเจ้ามือ หุ หุ
    แล้วก้ออื่มเอมใจ เวลาเล่นกัน หนุกหนานกะเพื่อนๆ แล้วมีความสุขดี
  • อร่อย
    ร้านป้าเตาถ่านบางวันก็ทำต้มยำอร่อย โดยเฉพาะใส่เส้นมาม่าด้วย ชอบข้าวหมูกรอบ ร้านก๊วยจั๊บด้วยอร่อยดี อ้อ .. ร้านบะหมี่จับกังอันนี้ปรุงเองบางครั้งอร่อย ลุงกะป้าให้เยอะมาก
  • เมื่อย
    หลังจากที่ไปทริปเชียงใหม่ งานรับปริญญาตูน แล้วก็เที่ยวเล่นตามที่ต่างๆ เหนื่อยและเมื่อยโคตร แต่ก็หนุกดี
  • นานจิงโว๊ยย
    อันนี้เป็นความรู้สึกอยู่ช่วงนึงที่เวลามันเดินไปช๊าช้า น๊านน นาน กว่าจะหมดไปวัน ๆ เค้าว่ากันว่าเวลาที่เราไม่มีความสุขเราจะรู้สึกว่าเวลาเดินช้า มารู้ตัวอีกทีก็รู้ว่าเพราะมีบางสิ่งหายไปนี่เอง
  • เครียด!
    อันนี้รู้สึกตอนแก้ปัญหาเรื่อง Report job ไม่ได้ ตรงที่ font มันไม่ยอมออกมาสวยๆซักที ไม่รู้จะทำยังไงดีแล้ว
  • สบายๆ
    มีบางช่วงงานชิวๆ ก้อเปิดเพลงฟัง ทำงานไม่รีบเร่ง รู้สกสบายดี อ่อ . . แล้วก้อตอนพักวันหยุดต่างๆ รู้สึกว่าสบายดี
  • ชิวๆ
    หลังๆเริ่มคล่องกับ FrameWork ของโปรเจคทีทำมากขึ้นแล้ว เริ่มรู้เทคนิคต่างๆมากขึ้น เลยรู้สึกว่าเรื่องโน้นเรื่องนี้เราก็พอจะทำได้ เลยมีกำลังใจมากขึ้นมาหน่อย
  • เหงา
    ตอนพี่ๆเพื่อนๆลาออก ก็รู้สึกเหงาๆลงไปเยอะเลย แล้วยิ่งตูนกับแก้วไปอยู่ทรูอีก เหงามาก ออยไปอังกฤษอีก โอว โน่ว !! เหงาๆ เพราะมองทางซ้ายก้อไม่มีใคร มองทางขวาก็ไม่มีใคร T_T
  • หนุกหนาน
    ตอนเล่นกันกับเพื่อนๆ พี่ๆ เล่นกันมากมาย มีพับเครื่องบินเล่นด้วย อันนี้ช่วงงานเริ่มเบา ดาวโหลดเกมมาเล่นกัน ขำ ขำ
  • ตลก
    หลายเรือ่งอยู่ แอบฟังพี่ๆเมาท์เรื่องคนอื่นๆในวงข้าว ทำเอาฮา ขี้แตก ขี้แตน .. สนุกดี
  • ใจแตก
    ตอนไปเที่ยวผับครั้งแรก ฮ่า ฮ่า ฮ่า
  • ผูกพัน
    กับบรรยากาศที่นี่และเพื่อนร่วมงานทุกคน ผูกพันกะโต๊ะ กะเก้าอี้ ลิ้นชัก กะของเล่นบนโต๊ะ กะแมลงสาบใต้โต๊ะ โอว ก้อทุกอย่างเลยนั่นแหละ
  • ประทับใจ
    มิตรภาพ ประสบการณ์ และวันเวลาดีดีที่ตลอดระยะเวลาที่อยู่ที่นี่
  • ขอบคุณมากๆค่ะ
    ขอบคุณทุกๆคนมากๆ และขอบคุณในทุกๆเรื่องเลยงับ

    มาวันนี้ก็รู้ว่าตัวเองได้อะไรเยอะมากจากการทำงานที่นี่ ..

4 Comments:

  • SGui said...
    แอบซึ้งนิ

    By Blogger Unknown, at 2:56 PM  

  • เฮ้ย..ทำไมมันมี User ช้านวะแก

    By Blogger Unknown, at 2:57 PM  

  • อ่านแล้วซึ้ง นะเนี่ย

    แล้วเราจะพบกันใหม่
    ศิลปิน : Da Endorphine

    กอดกันอีกครั้ง แล้วคงต้องลา สัญญาจะจำทุกนาที
    ที่เราเคยสุข ทุกข์ กัน
    ต่างคนต้องไป ไหลตามความฝัน ไปคนละทาง
    ต่างมีจุดหมาย ต้องเดินทางอีกแสนไกล

    *แล้วเราจะกลับมา เพื่อพบกันใหม่อีกครั้ง
    ในวันข้างหน้า และนั่นคือสัญญา

    **ให้เธอโชคดี ก้าวไปพบ วันดีๆ
    ให้ไปถึงปลายทาง ไกลห่างเพียงไหนก็ตาม
    จะส่งรักไปให้ ไม่ช้าไม่นานจะ พบกัน

    ***ไม่มีอะไร ที่มันจะทำ ให้ความผูกพันนั้นลบเลือน
    แค่มองตาก็รู้กัน
    จับมืออีกที ยิ้มให้อีกครั้ง ลากันอีกที อย่ามีหยดน้ำตา
    จากลากันอย่างสวยงาม
    */**/***
    */**

    ขอโทษนะ ที่ไปส่งไม่ได้อะ เอาไว้ไปรับแทนละกันเนอะ ^_^

    By Anonymous Anonymous, at 3:24 PM  

  • ตอบกี : เย้ยย ผีหลอกกกกก แต่ฉันว่าแกอาจจะเคยสมัคร blogger มาก่อนแล้วม๊างงง

    ตอบต้น : ไม่เป็นรายเด้อ เท่านี้ข่อยก็ซึ้งใจหลายแว้วว ไปส่งไม่ได้ก็ไม่เป็นราย ไว้เราเมลล์มายืมตังแทนแล้วกันนะ กร๊ากกๆๆ
    "เพื่อนแท้คุณเท่านั้นที่รู้" ^____^

    ..ขอบคุณทุกท่านหลายๆเด้อ ..

    By Blogger Nueng, at 3:21 AM  

Post a Comment

<< Home